"ဆားပုလင္းဘူးစိန္ႏွင့္မိုးပ်ံဂိုဏ္း"
တစ္ေန႔သ၌ကြၽႏႈ္ပ္ႏွင့္ဆားပုလင္းဘူးစိန္သည္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၌ဆိုင္႐ွင္အပ်ိဳးႀကီးသိန္းသိန္းကိုေငးရင္းထိုင္ေနၾကစဥ္ရံုးမွျပာတာကေလးျဖစ္ေသာပုလုသည္အေျပးတပိုင္းလာၿပီးလွ်င္စာတစ္ေစာင္ေပးလာ၏။ကြၽႏႈ္ပ္လည္းစာကိုယူုၿပီးၾကည့္လိုက္၏။
"အေရးႀကီးသည္အျမန္လာပါ။ဆားပုလင္းဘူးစိန္ကိုလည္းေခၚခဲ့ပါ"
ဟူေသာစံုေထာက္မင္းႀကီး၏လက္ေရးျဖင့္ေရးထားေသာစာကိုေတြ႕ရ၏။
"ကိုဘူးစိန္ ..အလုပ္ေတာ့ေပၚၿပီထင္တယ္ဗ်"
ကြၽႏႈ္ပ္၏စကားေၾကာင့္ကိုဘူးစိန္မွာပထမ၌စိတ္ဆိုးဟန္ျပဳ၏။ေနာက္မွအလြန္ဝမ္းသာေသာဟန္ျဖင့္စာကိုလွမ္းယူၿပီးဖတ္၏။မ်က္လံုးမ်ားကားေရႊေကာက္ရေသာမ်က္ႏွာကဲသို႔ျပံဳးရႊင္လာ၏။လက္ညိဳးႏွင့္လက္မကိုအသံုးျပဳ၍ႏွာေခါင္းကိုဖ်စ္ၿပီးအေပၚသို႔ဆြဲလိုက္၏။ေမးေစ့ကိုပြတ္သတ္၏။ပလတ္စတိတ္အိတ္ဆိုးျဖင့္လိပ္ၿပီးထုပ္ထားေသာဟာရီေတာင္ေဆးသားလိပ္ကိုထုတ္ၿပီးမီးညိွလိုက္၏။အနံ႔ဆိုးမ်ားကားတေထာင္းေထာင္းထြက္လာ၏။ကြၽႏႈ္ပ္လည္းအသင့္ပါလာေသာ(mask)ျဖင့္အနံ႔ဆိုးမ်ားကိုအကာအကြယ္ျပဳလိုက္ရ၏။သို႔မဟုတ္ပါကက်ႏႈ္ပ္သည္ေဆးသားလိပ္အနံ႔ဆိုးေၾကာင့္မုန္းေမ့သြားႏိုင္၏။အဆုပ္မေကာင္းသူမ်ား၊ႏွလံုးမေကာင္းသူမ်ားဆိုလွ်င္ေအာ့အံကာသတိေမ့ႏိုင့္၏။သို႔ေသာ္ဆားပုလင္းဘူးစိန္ကားဟာရီေတာင္ေဆးသားလိပ္ကိုစြဲစြဲျမဲျမဲေသာက္၏။သာမန္လူတို႔ႏွင့္မတူေသာကိုဘူးစိန္၏ထူးျခားခ်က္ဟုကြၽႏႈ္ပ္ယူဆ၏။
"ကိုင္..ေတြ႔ကရ အိုင္ေဆး..သြားရေအာင္"
ကိုဘူးစိန္သည္ကြၽႏႈ္ပ္အားလက္တို႔ေျပာကာထိုင္ရာမွထလိုက္၏။ကြၽႏႈ္ပ္လည္းကိုဘူးစိန္နည္းတူထလိုက္ၿပီးလွ်င္စံုေထာက္ရံုးသို႔ဦးတည္လိုက္ၾက၏။
.........×..........×..........×...........
မင္းႀကီးရံုးခန္႔သို႔ကြၽႏႈ္ပ္တို႔ဝင္လိုက္ေသာအခါရံုးခန္းထဲတြင္ျမန္မာျပည္မွနာမည္ႀကီးစံုေထာက္မ်ားျဖစ္ၾကေသာလက္ေမာင္းႀကီးစံုေထာက္ဉာဏ္လင္း၊ဇီဇာေၾကာင္စံုေထာက္မင္းသိန္း၊ဖြန္ေၾကာင္စံုေထာက္ၿဖိဳးသက္တို႔ကားမင္းႀကီး၏ေ႐ွ႕၌ေက်ာက္႐ုပ္ပမာမလႈပ္မ႐ွားရပ္ေနၾက၏။ဤေနရာ၌က်ႏ္ႈပ္တို႔ရံုးမွစံုေထာက္မ်ားအေၾကာင္းကိုအနည္းငယ္ေဖာ္ျပရန္လို၏။လက္ေမာင္းႀကီးစံုေထာက္ဉာဏ္လင္းဆိုသူကားနာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ပင္လက္ေမာင္းႀကီးလွ၏။အမႈစစ္ေသာအခါလည္းတရားခံမ်ားကိုသူ၏ႀကီးမားလွစြာေသာလက္ေမာင္းႀကီးကိုအသံုးျပဳလွ်က္႐ိုက္ႏွက္တတ္၏။သို႔ေသာ္နာမည္ကသာဉာဏ္လင္းဆိုေသာ္လည္းလူကမူဉာဏ္ေမွာင္မိုက္ေန၏။ဇီဇာေၾကာင္စံုေထာက္မင္းသိန္းသည္လည္းနာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ဇီဇာေၾကာင္၏။အသန္႔အျပန္႔အလြန္ၾကိဳက္၏။အလုပ္လုပ္ရာတြင္တိက်မႈလြန္ကဲ၏။ထို႔ေၾကာင့္သူလိုက္ေသာအမႈဟူသမွ်သည္မည္သည့္အခါမွအမႈမွန္ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းမ႐ွိေခ်။။ဖြန္ေၾကာင္စံုေထာက္ၿဖိဳးသက္သည္ကားပိန္ပိန္ပါးပါးျဖင့္ေရာဂါမစင္ေသာသူကဲ့သို႔႐ွိ၏။အသားအေရကျဖဴဖတ္ျဖဴေရာင္႐ွိ၏။မိန္းမတကာတို႔ကိုလိုက္ငမ္းေနေသာသူ႔စ႐ိုက္ေၾကာင့္မ်က္လံုးမ်ားျပဴးထြက္ေန၏။
"ေမာင္မင္းလူကေလးတို႔စံုေထာက္ေတြအသံုးကိုမက်ဘူး..ေမးလိုက္ရင္မသိဘူး..မသိပါဘူးနဲ႔..ဒါပဲေျဖတတ္သလား.."
စံုေထာက္မင္းႀကီးသည္ကြၽႏႈ္ပ္တို႔ဝင္လာသည္ကိုသတိမမူဘဲတန္းစီကာရပ္ေနၾကေသာစံုေထာက္မ်ားကိုမဲလွ်က္ေျပာေန၏။ေဒါသလည္းထြက္ေနပံုရ၏။မ်က္ႏွာသည္လည္းနီျမန္းေန၏။
"ဒီလိုလုပ္သြားတဲ့သူကိုအျမန္ဆံုးဖမ္းေပးၾကပါ..ဒါပဲ"
စံုေထာက္မင္းႀကီးသည္အလြန္စိတ္ဆိုးေနဟန္႐ွိ၏။
"ဘာျဖစ္တာလဲ..မင္းႀကီး"
ကိုဘူးစိန္ကစံုေထာက္မင္းႀကီးအားေမး၏။မင္းႀကီးကအလြန္တရာမွစိတ္ဆိုးဟန္ျဖင့္
"ဓားျပမႈ..ဓားျပမႈ"
"ဘယ္မွာတိုက္တာလဲ"
"ေရႊဆိုင္ကိုတိုက္သြားတာ..နာရီဝက္ေလာက္ေတာင္မ႐ွိေသးဘူး" ဟုဆိုကာရပ္ေနၾကေသာစံုေထာက္တို႔၏မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္၏။စံုေထာက္တို႔၏မ်က္ႏွာမ်ားကားဆီးရြက္တမွ်ငယ္ေနၾက႐ွာ၏။ေခါင္းမ်ားကိုလည္းပုထားၾကေလ၏။
"ဓားျပေတြကိုရေအာင္ဖမ္းၾက.."
စံုေထာက္မင္းႀကီး၏အသံကားဟိန္းထြက္လာ၏။
" ဟုတ္ကဲ့..မင္းႀကီး"
စံုေထာက္တစ္စုမွာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေကာင္းစြာမၾကည့္ရဲဘဲမင္းႀကီးေ႐ွ႕မွအသီးသီးထြက္လာခဲ့ၾက၏။ထို႔ေနာက္တရားခံကိုဖမ္းရန္အလို႔ငွါကိုယ္စီကိုယ္စီထြက္လာခဲ့ၾက၏။ကြၽႏႈ္ပ္ႏွင့္ကိုဘူးစိန္တို႔သည္လည္းရံုးမွကားတစ္စီးကိုယူၿပီးမ်က္စိတည့္ရာေမာင္းလာခဲၾက၏။
.......×.............×..........×..............
ၿမိဳ႕ထဲလမ္းတစ္ေနရာသို႔အေရာက္တြင္ကိုဘူးစိန္က
"အိုင္ေဆး..ခဏနားၾကမယ္..ေကာ္ဖီေလးဘာေလးေသာက္ၾကမယ္" ဟုဆိုသျဖင့္ကားကိုရပ္လိုက္ရ၏။ၿပီးေနာက္ကိုဘူးစိန္သည္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ဝင္သြား၏။ကြၽႏႈ္ပ္လည္းကိုဘူးစိန္ေနာက္မွလိုက္ကာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ဝင္လိုက္၏။လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကားသားသားနားနား႐ွိလွ၏။လူလည္းမ်ားမ်ားစားစားမ႐ွိေခ်။ထူးျခားခ်က္မွာဆိုင္႐ွင္ျဖစ္ဟန္တူေသာေကာင္မေလးသည္အလြန္လွ၏။အသားညိဳလွလွ်င္အသားျဖဴလိုက္မမီဆိုေသာစကားကိုဆိုင္႐ွင္ေကာင္မေလးႏွင့္ေတြ႕မွလက္ခံမိ၏။အသားညိဳညိဳ၊ခႏၶာကိုယ္ကမပိန္မဝ၊လံုးႀကီးေပါက္လွဆိုသည္မွာဤကဲ့သို႔မိန္းမမ်ိဳးကိုေျပာျခင္းျဖစ္မည္။
"ထိုင္"
ကိုဘူးစိန္ကေျပာလည္းေျပာထိုင္ခံုကိုလည္းခ်ေပး၏။
"ဒီဆိုင္က ေကာင္မေလးလွတယ္မဟုတ္လား
..ကိုေတြ႔ကရ..အိုင္ေဆး"
ကိုဘူးစိန္ကကြၽႏႈ္ပ္၏အေၾကာင္းကိုသိထားသည့္အေလွ်ာက္ျပံဳးျပံဳး႐ႊင္ရႊင္ျဖင့္ေမး၏။
"ကိုဘူးစိန္က ဒါကို ေကာ္ဖီနဲ႔လာျမည္းတာထင္တယ္..ဟဲဟဲ"
ကြၽႏႈ္ပ္၏ရယ္က်ဲက်ဲစကားကိုကိုဘူးစိန္လည္းသေဘာက်စြာျဖင့္ကြၽႏႈ္ပ္ႏွင့္အတူလိုက္ရယ္၏။
"ဒီလိုဗ်..အလွတရားဆိုတာခံစားသူ႐ွိမွကိုးေနာ.."
ကိုဘူးစိန္ကေျပာလည္းေျပာေကာင္းမေလးကိုလည္းစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။ထို္႔ေနာက္ဟာရီေတာင္ေဆးသားလိပ္ကိုမီးညႇိကာဟန္ပါပါႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္မွ်႐ႈုိက္လိုက္၏။ကြၽႏႈ္လည္းအနံ႔ဆိုးမ်ားကိုကာကြယ္လိုက္၏။ကိုဘူးစိန္သည္ေဆးလိပ္ေသာက္လိုက္ရေသာေၾကာင့္အားရေက်နပ္သည့္ဟန္ျဖင့္စကားစမည္အျပဳ..
"ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..အကိုတို႔ရယ္"
ဆိုင္႐ွင္ေကာင္မေလး၏စကားေၾကာင့္ကြၽႏႈ္ပ္ႏွင့္ကိုဘူးစိန္မွာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾက၏။ေကာင္မေလးမွာအမွန္ပင္ကြၽႏႈ္ပ္တို႔ကိုေက်းဇူးတင္ဟန္႐ွိ၏။
"ေက်းဇူးပါ႐ွင့္..ေဟာ.ဟိုနားကႏွစ္ေယာက္ဟာဓားျပေတြပါ..သူတို႔ကကြၽန္မကိုေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာပါ..လူ႐ွင္းမွဆိုင္ကိုပိတ္ခိုင္းၿပီးပစၥည္းေတြယူမွာေပါ့႐ွင္..ခုေတာ့..အကိုတို႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ကြၽန္မလြတ္ေျမာက္ပါၿပီ႐ွင္.."
ကြၽႏႈ္ပ္သည္ေကာင္မေလးေျပာေနသည္မ်ားကိုမည္သို႔မွ်နားမလည္ေခ်။ထို႔ေၾကာင့္ကိုဘူးစိန္ကိုၾကည့္လိုက္ရာကိုဘူးစိန္ကဟန္ကိုယ့္ဖို႔ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ေမးေစ့ကိုသေန၏။ႏွာေခါင္ကိုလည္းအေပၚသို႔ဆြဲတင္ျပန္၏။ခဏေနမွထိုင္ေနရာမွထကာေကာင္မေလးၫႊန္ျပေသာလူႏွစ္ေယာက္ထံသိုေလွ်ာက္သြား၏။ကြၽႏႈ္ပ္လည္းထလိုက္ရ၏။ထိုလူႏွစ္ေယာက္မွာခံုေပၚ၌ေမွာက္လ်က္သားအိပ္ေနၾက၏။ကိုဘူးစိန္သည္ထိုသူႏွစ္ေယာက္၏ေဘးနားတြက္ခ်ထားေသာအိတ္မ်ားကိုဖြင့္ၾကည့္၏။အထဲ၌ေရႊျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာလက္ဝတ္ရတနာမ်ား၊ေငြမ်ားကိုေတြ႕ရ၏။ထို႔ျပင္ေျခာက္လံုးျပဴးပစၥတိုတစ္လက္ကိုလည္းေတြ႕ရ၏။လက္ဖ်ံတြင္ထိုးထားေသာ"မိုးပ်ံ"ဟူေသာတက္တူးကိုလည္းႏွစ္ေယာက္စလံုးတြင္ေတြ႕ရ၏။ထိုသူတို႔သည္အမွန္ပင္ဓားျပမ်ားျဖစ္၏။ေရႊဆိုင္ကိုတိုက္ခဲေသာသူမ်ားလည္းျဖစ္ႏိုင္၏။ထို႔ေၾကာင့္ကြၽႏႈ္ပ္က
"လက္ထိပ္ခတ္ၿပီးရံုးကိုယူသြားၾကမယ္..ကိုဘူးစိန္"
"ေအးဗ်ာ..သူတို႔ေလးေတြက ေဆးသားလိပ္နံ႔ကိုမခံႏိုင္ၾကဘူးဗ်.."
ကိုဘူးစိန္သည္ကြၽႏႈ္ပ္၏စကားကိုျပန္ေျဖရင္းဆိုင္႐ွင္ေကာင္မေလးကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။ဆိုင္႐ွင္ေကာင္မေလးကလည္းကိုဘူးစိန္ကိုေက်းဇူး႐ွင္ႀကီးအလားေက်းဇူးတင္စကားေျပာ၏။ထို႔ေနာက္ကြၽႏႈ္ပ္တို႔သည္ဓားျပမ်ားကိုလက္ထိပ္ခတ္ၿပီးလွ်င္ကားျဖင့္ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ယူခဲၾကေလ၏။ ။
ဤကားကြၽႏႈ္ပ္ႏွင့္ဆားပုလင္းဘူးစိန္တို႔လိုက္ခဲ့ေသာ"မိုးပ်ံဂိုဏ္း"၏အမႈတစ္ခုမွ်သာျဖစ္၏။အခြင့္ၾကံဳလွ်င္ေရးသားေဖာ္ျပပါဦးမည္။
ေတြ႔ကရအိုင္ေဆး
