ကြင္းလယ္မွာလူျပည့္ေနသည္

               ကြင္းလယ္မွာလူျပည့္ေနသည္
       ေဘာလံုးတစ္သင္းတြင္ကြင္းလယ္ကစားသမားမ်ားအလြန္မ်ားေနလ်င္လိုရင္းဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ေသာဂိုးရဖို႔ရန္မွာအလြန္ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။ကြင္းလယ္ကစားသမားမ်ားသည္ေနာက္တန္းႏွင့္ေ႐ွ႕တန္းကိုထိမ္းညိွေပးေသာကစားသမားမ်ားသာျဖစ္သည္။ကြင္းလယ္ကစားသမားမ်ားသည္အားနည္းေသာေနာက္တန္းသို႔ဆင္းကူႏိုင္ေသာ္လည္းေ႐ွ႕တန္းသို႔တက္ကာဂိုး႐ွဴးဖို႔ရန္မွာခက္ခဲလွသည္။ေ႐ွ႕တန္းတိုက္စစ္သမားမ်ားသည္လိမၼာပါးနပ္စြာျဖင့္တစ္ဖက္ဂိုးသမား၏အရိပ္အေယာင္ကိုၾကည့္ၿပီးမွန္ကန္တိက်စြာကန္သြင္းရသည္။ေနာက္တန္းႏွင့္အလယ္တန္းမ်ားကဲ့သို႔ေဘာလံုးကိုတစ္ေယာက္နင့္တစ္ေယာက္ခ်ိတ္ဆက္စကားေပးရံုျဖင့္မရ။တိက်ေသသပ္ေသာဂိုးအျဖစ္ေျပာင္းလဲရန္လိုအပ္သည္။
       ပညာေရးဂ႑တြင္မူလတန္း၊အလယ္တန္း၊အထက္တန္းဟူ၍အုပ္စုသံုးစုခြဲကာပညာသင္ၾကားေစပါသည္။မူလတန္းအဆင့္သည္အေျခခံက်ေသာအဆင့္ျဖစ္သည္။တနည္းအားျဖင့္ေဘာလံုးအသင္း၏ေနာက္တန္းကစားသမားမ်ားႏွင့္တူသည္။အမွားခံ၍မျဖစ္ေသာ၊အမွားလုပ္ခြင့္မ႐ွိေသာမူလအဆင့္ျဖစ္သည္။ဤအဆင့္တြင္တစ္ႀကိမ္မွားရံုျဖင့္ဂိုးေပးရႏိုင္သည္။အရံႈးႏွင့္ရင္ဆိုင္ရႏိုင္သည္။
       ေဘာလံုးအသင္းတြင္ကြင္းလယ္ကစားသမားမ်ားသည္ေဘာလံုးကိုပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားမ်ားျဖင့္ထိမ္းကာမိမိအသင္းဂိုးရႏိုင္ရန္ကစားၾကရသည္။ထို႔အတူပညာေရးဂ႑မွအလယ္တန္းအဆင့္သည္လည္းတိုက္စစ္ျဖစ္ေသာအထက္တန္းအဆင့္သို႔ရည္ရြယ္လ်က္ပညာရည္ျမင့္မားေစရန္စြမ္းေဆာင္ေပးရသည္။အထူးသျဖင့္မူလတန္းမွသင္ယူလာေသာအေျခခံကိုယူကာအလယ္တန္းပညာကိုျပည့္ျပည့္ဝဝသင္ယူၾကရမည္။သို႔မွသာအထက္တန္းအဆင့္တြင္လြယ္လင့္တကူေအာင္ပြဲဝင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။အေျခခံပညာအထက္တန္းအဆင့္သည္ပညာသင္ကာလ၌အေရးႀကီးေသာအဆင့္ျဖစ္သည္။တနည္းအားျဖင့္အဆံုးသတ္ေသခ်ာရမည့္အပိုင္းျဖစ္သလိုတိုက္စစ္မွဴးမ်ား၏ေျခစြမ္းကိုျပရမည့္အပိုင္းလည္းျဖစ္သည္။ဘဝတစ္ခုကိုအႏိုင္ဂိုးအျဖစ္ေျပာင္းလဲႏိုင္သည့္အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။
        ယခုတစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္တြင္ပညာေရးဝန္းက်င္၌လိႈင္မ်ားမၿငိမ္မသက္ျဖစ္ၾကရသည္။ဘြဲ႔ရမ်ားကိုမူလတန္းျပဆရာ၊ဆရာမမ်ားအျဖစ္ဆြဲခန္႔ခန္႔ထားျခင္း၊ယင္းဆြဲခန္႔ဆရာ၊ဆရာမမ်ားကိုလုပ္သက္တစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္ျဖင့္အလယ္တန္းျပအျဖစ္ရာထူးတိုးေပးျခင္းမ်ားကိုေတြ႔ျမင္ၾကရသည္။ပညာေရးေလာကအတြက္ဝမ္းသာစရာေကာင္းေသာလုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သည္။
ပညာေရးစနစ္တစ္ခုကိုအျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္လတ္တေလာအဆင္ေျပႏိုင္မည့္နည္းကိုသံုးေသာအခါအပ္ခ်ေလာင္းဆရာျဖစ္ေစဟူေသာစနစ္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ဆရာျဖစ္ၿပီးမွသင္တန္းမ်ားေပးၿပီးအရည္အေသြးျပည့္ဝေစသည့္နည္းျဖစ္သည္။ဤနည္းသည္လံုးဝအျပစ္ကင္းေသာနည္းေတာ့မဟုတ္ေခ်။ထို႔ျပင္မူလတန္းအဆင့္မွာပင္အရည္အေသြးကိုစမ္းသပ္ၾကည့္ရန္အခ်ိန္မရလိုက္ဘဲတစ္ဆင့္ရာထူးသို႔တိုးကာအလယ္တန္းသို႔တက္ၾကရျပန္သည္။ထိုအခါျပႆနာရပ္မ်ားကစီတန္း၍လာေလသည္။
       မူလတန္း၊မူလြန္ေက်ာင္းမ်ား၌မူလတန္းျပဆရာမ်ားရာထူးတိုးသြားေသာအခါမူလတန္းကိုအမွန္တကယ္တာဝန္ယူမည့္မူလတန္းျပဆရာမ်ားမ႐ွိသေလာက္ျဖစ္ၾကရသည္။မူလြန္ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္လခြဲေက်ာင္းမ်ားတြင္အလယ္တန္းျပဆရာမ်ားႁပြတ္သိပ္သြားရျပန္သည္။အပ္ခ်ေလာင္းဆရာျဖစ္ေစစနစ္၏ဆိုးက်ိဳးမ်ားျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ႏိုင္ငံေတာ္၏ပညာေရးဂ႑လိုအပ္ခ်က္အရကယင္းသို႔သြားရမည့္အခ်ိန္လည္းျဖစ္ေနေသးသည္။
        အေျခခံပညာေရးတြင္မူလတန္း၊အလယ္တန္း၊အထက္တန္းစသည္ျဖင့္ဟန္ခ်က္ညီညီအလုပ္လုပ္မွသာလိုအပ္ေနေသာပညာေရးေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ကိုေရာက္႐ွိပါလိမ့္မည္။အေျခခံအဆင့္ျဖစ္ေသာမူလတန္းတြင္ဟာကြက္႐ွိေနလ်င္မည္သို႔ရည္မွန္းခ်က္သို႔ေရာက္မည္နည္း။ထို႔အတူအလယ္တန္းတြင္လစ္ဟာသြားလ်င္လည္းမည္သို႔မွလိုရာပန္းတိုင္သို႔ေရာက္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းမွာကဲ့သို႔ေနာက္တန္းႏွင့္အလယ္တန္းဟန္ခ်က္ညီညိီႏွင့္အေပးအယူမ်ွတရန္လိုအပ္သည္။ေနာက္တန္းခံစစ္မ႐ွိဘဲအလယ္တန္းတြင္ကစားသမားမ်ားေနရံုႏွင့္မည္သို႔မွတစ္ဖက္အသင္းကိုအႏိုင္ယူႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။
      တိုက္စစ္ျဖစ္ေသာအထက္တန္းတြင္္ျပႆနာမ်ားက႐ွိေနျပန္သည္။လခြဲေက်ာင္းမ်ားကိုအလယ္တန္းေက်ာင္းအျဖစ္တိုးျမႇင့္ျခင္း၊အလယ္တန္းေက်ာင္းမ်ားကိုထခြဲေက်ာင္းမ်ားအျဖစ္တိုးျမႇင့္လိုက္ျခင္းမ်ားသည္အလြန္ဝမ္းသာစရာေကာင္းေသာ္လည္းအထက္တန္းျပမ်ားအလြန္နည္းပါးေနသည္ကစိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ဤအဆင့္တြင္အပ္ခ်ေလာင္းဆရာျဖစ္ေစစနစ္မ႐ွိေခ်။တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေအာင္ျမင္စဥ္ကပညာေရးတကၠသိုလ္သို႔အမွတ္မီသူမ်ားႏွင့္စာျပသက္ငါးႏွစ္ျပည့္ၿပီးဝင္ခြင့္ေအာင္ျမင္ေသာအလယ္တန္းျပဆရာမ်ားသာပညာေရးတကၠသိုလ္သို႔တက္ေရာက္ၾကရသည္။ထိုမွသာအထက္တန္းျပျဖစ္ၾကရသည္။
      အလယ္တန္းျပမ်ားသည္အထက္တန္းျပျဖစ္ရန္ပညာေရးတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ေျဖဆိုၾကရသည္။ေျဖဆိုရာ၌လည္းအနည္းဆံုးစာျပသက္ငါးႏွစ္႐ွိမွေျဖဆိုခြင့္ရၾကသည္။သို႔ေသာ္ရာခိုင္ႏႈန္းအခ်ိဳးက်နည္းပါးေသာေၾကာင့္ပညာေရးတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ရေသာအလယ္တန္းျပဦးရည္မွာအလြန္နည္းပါးသည္။ဆြဲခန္႔မူျပမွတက္လာေသာအလယ္တန္းျပဦးရည္မ်ားလာေသာ္လည္းပညာတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္မွာအလယ္တန္းျပမ်ားအတြက္ခက္ခဲေနေသးသည္။အဓိအားျဖင့္အခ်ိဳးက်စနစ္ျဖင့္ေခၚယူျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ဤသို႔ျဖင့္ပညာေရးဂ႑တြင္အလယ္တန္းျပမ်ားမ်ားျပားလာရသည္။မေကာင္းဟုမဆိုသာေသာ္လည္းအားနည္းခ်က္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။မူလြန္ေက်ာင္း၊လခြဲေက်ာင္းမ်ားတြင္အလယ္တန္းျပမ်ားလိုသည္ထက္ပိုေနၾကသည္။အထူးသျဖင့္ၿမိဳ႕ေပၚမူလြန္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ပို၍မ်ားသည္။
       အမွန္ဆိုရလ်င္ပညာေရးဟူသည္အတန္းပညာသက္သက္ကိုဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။သို႔ေသာ္ျမန္မာ့ပညာေရးသည္အတန္းပညာေရးတြင္သာလံုးလံုးမူတည္ေနေသးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာင္းသား၊မိဘ၊ဆရာမ်ားအနည္ျဖင့္အတန္းပညာေရးကိုသာအေလးထားေနၾကရသည္။အတန္းပညာေရးတြင္လည္းတိုက္စစ္ျဖစ္ေသာအထက္တန္းအဆင့္ကိုသာပို၍အေလးထားၾကသည္။တကၠသိုလ္ဝင္တန္းတြင္ဂုဏ္ထူးမ်ားမ်ား၊အမွတ္မ်ားမ်ားျဖင့္ေအာင္ျမင္ေရးကိုသာအားထားၾကသည္။တစ္ဖက္ကလည္းအထက္တန္းျပဆရာဦးရည္မွာေက်ာင္းသားဦးရည္ႏွင့္အခ်ိဳးမညီႏိုင္ေသးေခ်။ထို႔ျပင္အလယ္တန္းျပမ်ားကိုအထက္ျပမ်ားအျဖစ္ခန္႔ထားႏိုင္မည့္ပညာေရးတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္မွာလည္းအခ်ိဳးက်စနစ္ေၾကာင့္ဝင္ခြင့္ရဦးရည္အလြန္နည္းပါးေနေသးသည္။
     ေဘာလံုးတစ္သင္းတြင္ကြင္းလယ္ကစားသမားမ်ားမ်ားရံုျဖင့္လိုရင္းဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ေသာဂိုးရဖို႔ရန္အလြန္ခက္ခဲပါသည္။ကြင္းလယ္ကစားမ်ားသည္ေနာက္တန္းႏွင့္ေ႐ွ႕တန္းတိုက္စစ္ကိုအေထာက္အပံ့ေပးေသာသူမ်ားသာျဖစ္သည္။အားနည္းေသာေနာက္တန္းကိုဝင္ကူႏိုင္ေသာ္လည္းေ႐ွ႕တန္းကိုဝင္ေရာက္ကူညီရန္ခက္ခဲလွသည္။ထို့ေျကာင့္တိုက္စစ္သမားမ်ားကိုေမြးထုတ္ေပးရန္လိုအပ္ေနသည္။ပညာေရးတြင္လည္းအတန္းျပမ်ားမ်ားျပားစြာ႐ွိေနေသာ္လည္းအထက္တန္းျပမ်ားအလြန္လိုအပ္လ်က္႐ွိရာအလယ္တန္းျပမ်ားကိုပညာေရးတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္အခ်ိဳးက်စနစ္ကိုစဥ္းစားလိုအပ္လာသည္။သို႔မဟုတ္ပါကကြင္းလယ္မွာလူျပည့္ေနၿပီးေနာက္တန္းႏွင့္ေ႐ွ႕တန္းတြင္အားနည္းေနမည္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း......။            ။
                             နီဝန္းသစ္

ေျပာၾကသူမ်ား

"ေျပာၾကသူမ်ား"
(၁)
        "ခဏေစာင့္..အရီး"
ရြာေဆာ္ေမာင္ငယ္၏စကားေၾကာင့္သူမအနည္းငယ္စိတ္အိုက္သြားသည္။သို႔ေသာ္ေစာင့္ေနရံုမွအပသူမအတြက္ထပ္ၿပီးအထြန္႔တက္စရာမ႐ွိ။ထို႔ေၾကာင့္ေျမျပင္တြင္ဖိနပ္တစ္ဖက္ကိုခုကာထိုင္ေနလိုက္သည္။မည္မွ်ၾကာသည့္အထိေစာင့္ေနရမည္ကိုသူမမသိသလိုသိလည္းမသိခ်င္မိ။သူတို႔ေခၚမွသြားေတြ႕ရမည္ကသူမ၏တာဝန္တစ္ရပ္ဟုသတ္မွတ္ထားသည္။
မသတ္မွတ္လို႔လည္းမျဖစ္။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသာဇံလွကဤရြာတစ္ရြာ၌သာမကအနီးပတ္ဝန္းက်င္ရြာမ်ားတြင္လည္းဩဇာႀကီးသူတစ္ေယာက္ဟုဆိုရမည္။စည္းကမ္းႀကီးေၾကာင္း၊အလုပ္လုပ္ရာမွာတိက်ေၾကာင္း၊ေက်းရြာနာေရးသာေရးမ်ားတြင္ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္တတ္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္နာမည္ႀကီးသည္။ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းသူ႔စကားကိုလိုက္နာၾကသည္။သူမကိုလည္းသူမ၏အလုပ္ကိုစြန္႔လႊတ္ရန္အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့သည္။သူမကသာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကိုဆန္႔က်င္လ်က္ဆက္လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ယခုကဲ့သို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္သို႔တစ္ခါမွမေခၚဖူးေသာေၾကာင့္သူမစိတ္ေလးမိသည္ကအမွန္။ထို႔ျပင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၏ယခုတစ္ေခါက္လုပ္ရပ္ကိုသူမသေဘာမေတြ႕ခ်င္။ခါတိုင္းေျဖ႐ွင္းေနက်ကိစၥကိုယခုတစ္ႀကိမ္မွာမွသူမအိမ္သို႔ရြာေဆာ္ႏွင့္တစ္ဆင့္အေခၚလႊတ္လိုက္သည္မွာသူမကိုအျပစ္႐ွာလို၍၊သို႔မဟုတ္ပါကတမင္အာဏာျပခ်င္၍ဟုသာသူမျမင္သည္။သူမအလုပ္ကလည္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ကင္းကြာ၍မရ။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးႏွင္႔အဆင္ေျပမွသာသူမအလုပ္ကတည္တံ့မည္။
တစ္ခါတစ္ခါလည္းသူမအလုပ္ကိုသူမစိတ္ပ်က္မိသည္။အိမ္သ႔ိုဝင္လာတုန္းကအေကာင္းႀကီးျဖစ္ၾကေသာ္လည္းအိမ္မွျပန္ထြက္သြားၾကသည့္အခါစိတ္႐ိုင္းကေလးမ်ားဝင္လ်က္ထြက္သြားၾကသည့္လူအမ်ားကိုျမင္ရတိုင္းသူမစိတ္မေကာင္းခ်င္။သို္ေသာ္လည္းသူမအေနျဖင့္ေနာက္ထပ္မည္သည့္အလုပ္ကိုမွမလုပ္တတ္သလိုလုပ္တတ္ေအာင္လည္းမႀကိဳးစားခဲ့။
ငယ္ရြယ္စဥ္အခ်ိန္ကအျခားသူငယ္ခ်င္းလံုမပ်ိဳမ်ားကလယ္ထဲတြင္ေကာက္စိုက္ပ်ိဳးႏႈတ္ၾက၊ငါး႐ွာဟင္းခူးၾကေသာ္လည္းသူမကယင္းအလုပ္မ်ားကိုစိတ္မဝင္စားခ်င္။အေဖအေမထံတြင္ဝင္ကူရင္းသာေနခဲ့သည္။အရြယ္ေရာက္လာခဲေသာ္လည္းမိဘတို႔၏လက္ရင္းအလုပ္ကိုသာဆက္လုပ္ဆဲ။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ကိုသာစိန္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟုသူမထင္သည္။
ကိုသာစိန္ကသူမတို႔အိမ္ကိုမၾကာမၾကာလာတတ္သည္။သူမကိုရႊန္းလဲ့ရီေဝေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ၾကည့္ၿပီးသူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္စကားေကာင္းတတ္သည္။စီးပြားေရးကိစၥ၊ရြာ၏သာေရးနာေရးကိစၥမွအစႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအထိအာေပါင္အာရင္းသန္သန္ျဖင့္ေျပာၾကသည္။တစ္ခါတစ္ခါသူမသည္လည္းကိုသာစိန္၏ေျပာစကားမ်ားကိုအလုပ္လုပ္ရင္းနားေထာင္ျဖစ္ခဲ့သည္။သူမမသိသည္မ်ားလည္းပါသည္။သူမသိသည္မ်ားကိုလည္းၾကားရတတ္သည္။သူမအေနျဖင့္ကိုသာစိန္၏ရီေဝေသာအၾကည့္မ်ားထက္ကိုသာစိန္၏ခ်ိဳသာေသာစကားလံုးမ်ားကိုပိုၿပီးရင္ခုန္မိသည္ကအမွန္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ကိုသာစိန္ကသူမကိုေမတၱာ႐ွိေၾကာင္းေျပာလာေသာအခါမျငင္းမိဘဲခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ကိုသာစိန္႔အေၾကာင္းကိုေပါင္းသင္းေနထိုင္လာမွသိလာရသည္။ကိုသာစိန္ကအေျပာျဖင့္သာအလုပ္လုပ္တတ္ၿပီးလက္ျဖင့္အလုပ္လုပ္သူမဟုတ္။သူမကသာမိဘလက္ရင္းအလုပ္ျဖင့္႐ွာေဖြေကြၽးေမြးရသည္။ထို႔ျပင္သားသမီးမထြန္းကား၍သူမႏွင့္ကိုသာစိန္တို႔မၾကာမၾကာစကားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။တစ္ခ်ိဳ႕ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းသူမ၏အလုပ္ေၾကာင့္ကံတရားကဒဏ္ခတ္သည္ဟုဆိုၾကျပန္သည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူမိဘမ်ားဆံုးပါးသြားေသာအခါကိုသာစိန္ကိုအားကိုးၿပီးဘဝကို႐ုန္းကန္ခဲ့သည္။ကိုသာစိန္ကသာသူမ၏အားကိုးကိုမခံယူဘဲစကားလံုးမ်ားျဖင့္အလုပ္လုပ္တတ္ဆဲ။သူမကိုမွီခိုဆဲ။သူမမညည္းညဴခဲ့သည္ကိုသူမကိုယ္သူမအသိဆံုးျဖစ္သည္။သူမ၏အလုပ္ကနာမည္သာဆိုးေသာ္လည္းေခတ္မည္မွ်ေျပာင္းေျပာင္း႐ိုးအီသြားျခင္းမ႐ွိ။အသံုးနည္းသည္မ်ားသည္သာကြားျခားသည္။
...........×............×............×..........
(၂) ဥကၠ႒ေခတ္မွအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေခတ္သို႔ေျပာင္းသြားေသာ္လည္းသူမအလုပ္ကမည္သို႔မွ်မေျပာင္းလဲဘဲပံုမွန္လည္ပတ္ေနသည္ဟုဆုိရမည္။အျခားေနရာမ်ားမွနာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ကာေရာက္လာေသာပစၥည္းမ်ားကသူမကိုအနည္းငယ္စိတ္ညစ္ရေစသည္။သူမအတြက္ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုသည္ကၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားလာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။က်န္သည့္အရာမ်ားကဘာမွေျပာင္းလဲမသြားဟုသာသူမျမင္မိသည္။ရြာကိုလွ်ပ္ျပက္သကဲ့သို႔လွ်ပ္တျပက္ေရာက္လာၾကေသာၿမိဳ႕ေပၚကလူတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စေျပာေသာေက်းရြာမီးလင္းေရး၊စာၾကည့္တိုက္ျဖစ္ေျမာက္ေရးမ်ားကသူမအတြက္အေရးႀကီးေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမဟုတ္။ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းေျပာသူတို႔ျပန္လွ်င္သူမဆီသို႔တန္းတန္းမတ္မတ္လာတတ္ၾကသည္ခ်ည္းပင္။
သူမဆီေရာက္လွ်င္သူတို႔သိသမွ်ကိုရင္ဖြင့္ၾကသည္။တစ္ခါတစ္ခါပါတီဆိုေသာစကားမ်ားကိုလည္းၾကားရသည္။တစ္ခါတစ္ခါဒမီန္ပေရဆီဆိုသည္မ်ားလည္းၾကားရျပန္သည္။နားမလည္ေသာ္လည္းနားေထာင္း၍ေကာင္းသည္ဟုသူမထင္မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းယင္းအေၾကာင္းမ်ားေျပာေနၾကလွ်င္သူမဂ႐ုစိုက္ၿပီးနားေထာင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ျဖင့္ေျပာၾကေသာလူတို႔သာေျပာင္းသြားသည္။သူတို႔ေျပာေသာအရာတို႔ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာသည္ကိုကားသူမမျမင္မိ။
............×...........×...........×.........
(၃)     ကိုသာစိန္ဆံုးသည့္ေန႔ကရြာတြင္ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ဘဲတရားေဟာမည့္သူမ်ားေရာက္ေနသည္ဆို၍သြားၿပီးပင့္ရန္အသုဘခ်သူမ်ားကိုသူမတိုက္တြန္းၾကည့္ဖူးသည္။သူတို႔ကအသုဘခ်ရာ၊အလႉျပဳရာမွာေဟာသည့္တရားမ်ားမဟုတ္ဟုဆိုၾကသည္။သူမနားမလည္ေသာ္လည္းရြာဦးဆရာေတာ္ကကိုသာစိန္႔အသုဘတြင္တရားေဟာေျပာခဲ့သည္။
ကိုသာစိန္ဆံုးသြားသည္ဆိုေသာ္လည္းသူမအလုပ္ကိုသူမဆက္လုပ္ခဲ့သည္။အလုပ္ကပံုမွန္လည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ေျပာင္းလဲသြားသည္ကဤရြာတြင္သာဇံလွအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးျဖစ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။သာဇံလွကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးျဖစ္သည္ဆိုသည္ႏွင့္သူမ၏အလုပ္ကိုတိုက္ခိုက္လာသည္။မေရာင္းရမဝယ္ရဟုသတ္မွတ္လာသည္။ေရာင္းလို႔ေတြ႕ပါကေထာင္ဒဏ္ဟုပင္ဆိုလာသည္။လာေနက်လူမ်ားပင္သူမဆီသို႔အလာက်ဲသြားၾကသည္။လာၾကေသာ္လည္းခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္သာလာၾကရသည္။ထို႔ျပင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွကိုယ္တိုင္ရြာထဲတြင္ပတ္၍စနည္းနာၿပီးအျပစ္ေပးသည္ဟုၾကားရျပန္သည္။သို႔ေသာ္သူမႏွင့္ထိပ္တိုက္မေတြ႕ျဖစ္ေသးသည္ကသူမအတြက္ကံေကာင္းသည္ဟုဆိုရမည္။ေတြ႕ဆံုလာေသာ္လည္းသူမအတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳတင္စီမံထားသည္။စိတ္ထဲတြင္ကားတထင့္ထင့္။
.........×.............×..........×...........
(၄)     ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ဘဲသူမဆီသို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွေရာက္လာေသာအခါေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ရျပန္သည္။ဖြက္တန္သေလာက္ဖြက္ထားေသာ္လည္းေရာင္းရန္တင္ထားသည့္ပုလင္းမ်ားကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွအတြက္သက္ေသအခိုင္အမာရသြားေစသည္။သူမအမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္းပန္ၾကည့္သည္။မရ။သာဇံလွကစာရြက္တစ္ရြက္ေပၚ၌သူမကိုလက္မွတ္ထိုးေစသည္။ေနာက္ဆံုးေ႐ွးထံုးနည္းလာေအာင္ေၾကာင္းျဖာဆိုသည့္အတိုင္းလစဥ္ေၾကးပံုစံျဖင့္ေျပလည္သြားရျပန္သည္။
အလုပ္ကိုပံုမွန္ျဖစ္ေစရန္ပံုမွန္ျဖင့္သူမလည္ပတ္ခဲ့သည္။အေႏွာင့္အယွက္ကင္းစြာေ႐ွ႕ဆက္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္မနက္ကရြာေဆာ္ေမာင္ငယ္လာေခၚျပန္သည္။မည္သို႔ဆက္ျဖစ္မည္ကိုသူမသိ။ေျပလည္ပါေစဟုသာဆုေတာင္းေနမိသည္။
       " အစ္မမဲမ..ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား.."   
သူမမည္မွ်ၾကာၾကာအထိေတြးေနမိသည္မသိ။စကားသံေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွျဖစ္ေနသည္။သူမထိုင္ေနရာမွထလိုက္ကာ
      "ဘာကိစၥလဲ..သာဇံလွ..ငါ့ကိုအေခၚလႊတ္လိုက္လို႔.."
သူမကသိလိုစိတ္ျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွကိုေမးလိုက္သည္။သာဇံလွကေခတၱမွ်စဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီိးမွအသံတိုးတိုးျဖင့္
"ဟုတ္တယ္..အစ္မရယ္....ခ်က္အရက္ေတြကိုဖမ္းမလို႔ၿမိဳ႕ကပုဂၢဳိလ္ေတြေရာက္ေနၾကတယ္.."
       "ဟင္..ဒါဆို..ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ"
သာဇံလွ၏စကားေၾကာင့္သူမအလန္႔တၾကားျဖစ္ကာျပန္ေမးလိုက္သည္။ရြာမွာဆိုလွ်င္သာဇံလွႏွင့္ကိစၥၿပီးႏိုင္ေသာ္လည္းၿမိဳ႕ကပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ္ရံုႏွင့္ကိစၥၿပီးမည္မဟုတ္မွန္းသူမစဥ္းစားမိသည္။ထို႔ျပင္ရံုးျပင္ကႏၷားသို႔လည္းသူမမသြားခ်င္။
     "ငါ..ဘာလုပ္ရမွာလဲ..သာဇံလွ..ဟင္"
သူမစိုးရိမ္တႀကီးထပ္ဆင့္ေမးလိုက္သည္။သာဇံလွကေခါင္းကိုလက္ျဖင့္ကုတ္ၿပီးစဥ္းစားရက်ပ္သည့္ပံုစံျဖင့္
"အက်ယ္ႀကီးမေျပာပါနဲ႔အစ္မ..ကြၽန္ေတာ္...ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာမယ္ေနာ္..သူတို႔အိမ္ေပၚမွာေရာက္ေနၾကၿပီ..ဒါေပမယ္..အမအေနနဲ႔ဟိုဟာေတြကိုဝွက္ထားလိုက္လို႔ရေသးတယ္..သူတို႔နည္းနည္းၾကာဦးမယ္"
သာဇံလွကအေရးႀကီးသည့္ပံုျဖင့္ေျပာသည္။
"ဪ...ေအး..ေအး..ေက်းဇူးပဲသာဇံလွရယ္..ဒါနဲ႔နည္းနည္းၾကာဦးမယ္ဆိုလို႔သူတို႔ကအေပၚမွာဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ..ဟင္"
သာဇံလွကသူမအနားသို႔တိုးကပ္ကာအသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္
    "ဘီယာေသာက္ေနၾကတာ.."
   "ဪ....."
သူမသည္ဘာစကားမွမေျပာလိုက္ေတာ့။သူမ၏အေတြးထဲ၌ကိုသာစိန္၏မ်က္ႏွာကိုသာေျပးျမင္မိေတာ့သည္။
"ဪ..ေျပာသူေတြ..ေျပာသူေတြ..ေျပာၾကသူေတြ.."
                                  # အဘာသား

ထြက္ေပါက္

                "ထြက္ေပါက္"
(၁)    နယုန္မိုးေသးျမက္သားေမြးဆိုေသာ္လည္းယခုႏွစ္နယုန္မိုးကားသည္းထန္လြန္းေနၿပီ။ဤနယုန္မိုးသားတို႔သည္မိုးရာသီ၏နိမိတ္၊မိုးရာသီ၏ေ႐ွ႕ေျပးလကၡဏာ။သည္လကၡဏာမ်ားသည္ပင္သူ႔ကိုတဖန္ႏိုးထရန္လႈပ္ႏႈိးေနျပန္သည္။
       "ဟူး..."
သူသက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးတစ္ခ်က္ကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။မိုရာသီအတြက္စဥ္းစားလိုက္တိုင္းအရာရာအားလံုးကသူ႔အတြက္မေသခ်ာ၊မေရရာ။ဟုတ္သည္။တစ္ခါတစ္ခါသည္မိုးရာသီကိုသူေၾကာက္ေနမိသည္။သို႔ေသာ္ေၾကာက္၍လည္းမရျပန္။သည္မိုးေၾကာင့္သာစား၊ဝတ္၊ေနေရးဆိုေသာလူ႔တာဝန္မ်ားကိုေျဖ႐ွင္းႏိုင္သလိုသားသမီးမ်ားကိုလည္းပညာသင္ေပးႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။သည္မိုးသည္သူ႔အတြက္အတိတ္၊ပစၥဳပၸန္၊အနာဂတ္။သို႔ေသာ္မိုးအတိတ္သည္နားခိုစရာေကာင္းေသာေဂဟာေလးတစ္ခုဟုထင္ခဲ့ဖူးသည္။အတိတ္တို႔သည္ၾကည္ႏူးစရာ။လြမ္းေမာစရာ။ေပ်ာ္ရႊင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။သူ႔စိတ္အာရံုတို႔သည္လည္းအတိတ္ဆီသို႔တေရြ႕ေရြ႕...။
...............×.............×...........×........
(၂)
       "ဆန္းေမာင္..မင္းတို႔လက္မထပ္ၾကေသးဘူးလားကြ"
      "ဟုတ္တယ္ကြ..မင္းနဲ႔လွမယ္အေၾကာင္းကိုတစ္ရြာလံုးေျပာကုန္ၿပီ"
သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကေသာေအာင္သိန္းႏွင့္ေက်ာ္လင္းတို႔၏စကားေၾကာင့္သူတစ္ခ်က္ျပံဳးမိသည္။ဟုတ္သည္။သူ႔ကိုအိမ္ကမဂၤလာေဆာင္ေပးမည္ဟုေျပာေနသည္မွာၾကာၿပီ။တစ္ရြာလံုးကလည္းသူႏွင့္လွမယ္ကိုသေဘာတူၾကသည္။အထူးသျဖင့္သူႏွင့္လွေမသည္တစ္ရြာတည္းသားခ်င္းလည္းျဖစ္၊လယ္သမားသားသမီးခ်င္းလည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေနႏွင့္လေရႊႏွင့္ျမဟုေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္မည္။သူကလည္းလွမယ္ႏွင့္အတူေနခ်င္လွၿပီ။
       "ဝါမဝင္ခင္ေတာ့ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ကြ"
သူကမေရရာေသးသည့္အနာဂတ္ကိုေတြးရင္းျပန္ေျပာလိုက္ၿပီးေကာက္စိုက္ေနေသာလွမယ္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။လွမယ္တို႔လံုမပ်ိဳတစ္သိုက္သည္မကၠာလာ(ခေမာက္)ကိုယ္စီေဆာင္းလ်က္အားႀကိဳးမာန္တက္ျဖင့္ေကာက္စိုက္ေနၾကဆဲ။ေကာက္စိုက္သမမ်ားကစကားေျပာဖို႔အခ်ိန္မရေအာင္အလုပ္မ်ားေနၾကသေလာက္သူတို႔လယ္ထြန္သားမ်ားထံမွ"ဘား..ဘား..ဒီး..ဒီး"ဟူေသာႏြားမ်ားလိုက္ေမာင္းသံကအဆက္မျပတ္ေပၚထြက္လ်က္႐ွိသည္။
........×..........×.........×...........
(၃)
သီတင္းကြၽတ္လ၏ႏွင္းစက္မ်ားကတေျဖာက္ေျဖာက္က်ကာအရာအားလံုးကိုေအးျမစိုစြတ္ေစသလိုသူ၏ႏွလံုးသားတို႔သည္လည္းအခ်စ္ႏွင္းစက္မ်ားေၾကာင့္ေအးျမစိုစြတ္ေနသည္။ဟုတ္သည္။သူထင္ထားသလိုဝါမဝင္မီကသူႏွင့္လွမယ္တို႔လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။တစ္ရြာလံုးလည္းေပ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားလည္းပီတိျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။
ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားသည္သူတို႔အတြက္စပါးေတာင္း၅၀၀ကိုလက္ဖြဲ႔ေပးသည္။ထိုစပါးကိုေရာင္း၍အိမ္ကေလးတစ္ေဆာင္ဝယ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အေဖ့ဆီမွလယ္တစ္ယွဥ္း(၆.၄ဧကေက်ာ္ေက်ာ္)ကိုငွါးၿပီးလုပ္ျဖစ္သည္။အဆင္ေျပသည္ဟုဆိုရမည္။အငွါးသား(သူရင္းငွါး)တစ္ေယာက္ႏွင့္သူကိုယ္တိုင္ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ျဖင့္အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္စပါးအထြက္တိုးခဲ့သည္။ထို႔ျပင္ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမႈကႏွစ္ထပ္ဆင့္ဆိုသကဲ့သို႔လွမယ္သည္လည္းကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရသည္ဟုသိလိုက္ရေသာအခါအတိုင္းမသိပီတိျဖစ္မိသည္။သူ႔အတြက္ဘဝသည္ျပည့္စံုၿပီဟုပင္ထင္မွတ္ခဲ့သည္။
.............×.........×.............×......
(၄)
"သာသနာ့အမြီခံ...တပည့္ေတာ္တပည့္မ႐ို႔မွာသံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွကင္းလြတ္ပါရျခင္းအက်ိဳးငွါ..."
ရခိုင္အဆိုေတာ္ဦးေမာင္သိန္း၏သီခ်င္းသံေၾကာင့္သူ၏စိတ္မ်ားကမည္သည္ကိုသတိရ၍မည္သည္ကိုလြမ္းဆြတ္ေလသည္မသိဘဲမ်က္ဝန္းအိမ္မွမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာမိသည္။အလွဴ႕အမျဖစ္ေသာလွမယ္ကိုၾကည့္လိုက္လွ်င္လည္းမ်က္ဝန္းတြင္မ်က္ရည္မ်ားစိုလ်က္။ပီတိမ်က္ရည္သာလ်ွင္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုထင္မိသည္။အမွန္ဆိုရလွ်င္သားႀကီးေက်ာ္ခိုင္သံုးႏွစ္သားတြင္သမီးငယ္သွ်င္အိမ္သူကိုေမြးဖြားခဲ့သည္။သားႏွင့္သမီးအတြက္သူ၏လံု႔လဝိရိယမ်ားကိုႏွစ္ဆျမႇင့္ၿပီးလယ္ထဲတြင္အားစိုက္လုပ္ခဲ့သည္။လယ္ကလည္းအားစိုက္လွ်င္အားစိုက္သေလာက္အထြက္ႏႈန္းတိုးခဲ့သည္။ထို႔ေၾကင့္ပင္သားႀကီးေက်ာ္ခိုင္အသက္ကိုးႏွစ္တြင္သကၤန္းစည္းေပးႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။လယ္သမားတို႔၏ဘဝကိုစဥ္းစားမိလွ်င္ေက်နပ္စရာ၊ေရာင့္ရဲစရာ၊တြယ္တာစရာဟုသူထင္သည္။ထို႔ျပင္သမာအာဇီဝလုပ္ငန္းျဖစ္၍မိမိကိုယ္ကိုပင္ေတာင္သူဦးႀကီးအျဖစ္ဂုဏ္ယူေနမိသည္။
............×...........×..........×..........
(၅)
ရာသီအလီလီေျပာင္းလာခဲ့ေသာ္လည္းနယုန္လ၏မိုးကားအၿငိဳးႀကီးစြာရြာသြန္းေနျပန္သည္။ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္လံုးလည္းမႈန္မႈန္မိႈင္းမႈိင္း။သည္အခ်ိန္သည္အခါသည္သူတို႔လိုလယ္သမားမ်ားအတြက္လယ္သို႔ဆင္းခ်ိန္။သို႔ေသာ္သူကအိမ္ေအာက္တြင္စုပံုထားေသာထြန္တုံုးမ်ားကိုၾကည့္ၿပီးေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါေနမိသည္။
       "ဘာေတြေတြးၿပီးဒီေလာက္ေခါင္းခါေနရတာလဲ..အေဖႀကီး"
   လွမယ္၏စကားေၾကာင့္သူ႔အေတြးမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္။
      "ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ..လယ္ထဲဆင္းရမလားလို႔စဥ္းစားေနတာ"
      "အင္း..အငွါးသား(သူရင္းငွါး)ေတြလည္းမ႐ွိေတာ့.."
   လွမယ္ကစကားကိုဆံုးေအာင္မေျပာဘဲရြာေနေသာမိုးကိုၾကည့္ၿပီးေငးေနသည္။ခဏေနမွ
      "သားႀကီးဆီကလည္း..ဖုန္းမလာတာၾကာၿပီေနာ္..ေဖႀကီး"
      "ေအးဟာ..ဟိုတေလာကတစ္ခါဆက္ၿပီးကတည္းကမဆက္တာၾကာၿပီ..သမီးဆီကေကာဖုန္းဆက္ေသးလား"
       "သမီးဆီကဆက္တယ္..ပိုက္ဆံေတာင္မွာထားေသးတယ္"
       "ဟူး....."
သူသက္ျပင္းေမာႀကီးတစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။စဥ္းစားလိုက္လွ်င္အရာရာတိုင္းကရင္ေမာစရာ။သားတစ္ေယာက္၊သမီးတစ္ေယာက္႐ွိသည္ဟုသာဆိုရသည္။သူ႔အနားမွာတစ္ေယာက္မွမ႐ွိ။သားႀကီးကဘြဲ႔ရၿပီးသည္ႏွင့္ထိုင္းသို႔ထြက္သြားသည္မွာ(၃)ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ။ပထမတစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္မွာေငြပို႔ေပးႏိုင္ေသာ္လည္းေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ပုလိပ္မ်ားဖမ္း၍ေျပးရ၊ေ႐ွာင္ရသည့္အတြက္အဆင္မေျပဟုဆိုသည္။လယ္အလုပ္ကိုလုပ္ရန္ေခၚေသာ္လည္းမလုပ္ခ်င္ဟုဆိုျပန္သည္။
     ရြာမွာလယ္လုပ္မည့္လူငယ္၊လူရြယ္ပင္မ႐ွိေတာ့သလိုေကာက္စိုက္မည့္လံုမပ်ိဳမ်ားလည္းမ႐ွိၾကေတာ့။ေယာက္်ားေလးမ်ားကကခ်င္၊ထိုင္း၊တ႐ုတ္စသည့္ဘက္သို႔ရသည့္နည္းျဖင့္ထြက္ေနၾကသည္။ရြာမွာေနၿပီးလယ္အလုပ္ကိုမလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့။ဟုတ္လည္းဟုတ္သည္။လယ္တစ္မိုးလုပ္ၿပီးမွရသည့္ေငြကမဆိုစေလာက္သာသာ။လယ္သမားဘက္မွၾကည့္ျပန္လွ်င္လည္းစပါးေစ်းကမ႐ွိ၊ေျမဆီ(ေျမဩဇာ)မ်ားကေစ်းႀကီးသည့္အတြက္ၾကိဳတင္ေခ်းယူထားသည့္စိုက္ဘဏ္ေငြကိုပင္လွ်င္အႏိုင္ႏိုင္ဆပ္ေနၾကရသည္။အငွါးသား(သူရင္းငွါး)မ်ားကိုမည္သို႔ေစ်းႀကီးေပး၍ငွါးႏိုင္မည္နည္း။
မိန္းကေလးတို႔သည္လည္းေကာက္မစိုက္ၾကေတာ့။တစ္ေန႔မွာမွ(၁၅၀၀)မွ်ေပးႏိုင္သည့္လယ္သမားတို႔ဆီမွာအလုပ္လုပ္၍မိန္းကေလးမ်ားအတြက္အဆင္မေျပၾကေတာ့။ထို႔ေၾကာင့္အဆင္ေျပႏိုင္မည့္ရန္ကုန္၊ထိုင္း၊တ႐ုတ္၊မေလးတို႔ကိုရသည့္နည္းျဖင့္ထြက္ၾကျပန္သည္။လက္မခံႏိုင္ေသာ္လည္းအျပစ္မဆိုသာဟုထင္မိသည္။
      "ေငးလွခ်ည္လား..ေဖႀကီး..ဘာေတြမ်ားေတြးေနတာလဲ"
      "ေအးကြာ..ရြာမွာကလယ္လုပ္မယ့္အငွါးသား(သူရင္းငွါး)ေတြမ႐ွိ၊ေကာက္စိုက္မယ့္မိန္းကေလးေတြလည္းမ႐ွိေတာ့..ငါတို႔ဘယ္လိုလယ္ထဲဆင္းၾကမလဲ.."
မယ္ကမည္သည့္စကားမွျပန္မေျပာေခ်။ေျပာမည့္စကားလည္းလွမယ္တြင္႐ွိလိမ့္မည္မထင္။သို႔ေသာ္ခဏေနၿပီးမွ
       "သမီးဆီကိုေငြပို႔ရမယ္..အေဖႀကီး"
       "အင္း...စပါးဝယ္မယ့္သူ႐ွိလို႔လား"
သူ၏စကားကိုလွမယ္ျပန္မေျဖႏိုင္သည္ကိုသူသိသည္။ဟုတ္သည္။ဤတစ္ႏွစ္၊ႏွစ္ႏွစ္တြင္းစပါးေစ်းကအက်သာ႐ွိသည္။ထို႔ျပင္ဝယ္မည့္သူမ်ားပင္မ႐ွိဟုဆိုရမည္။ဝယ္မည့္သူ႐ွိ၍ေရာင္းမည္ဆိုေသာ္လည္းအ႐ွဳံးးႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။သို႔ေသာ္ဝမ္းေရးကခက္သည့္အတြက္သူတို႔လိုလယ္သမားမ်ားကမ်က္စိစံုမွိတ္ကာေရာင္းခ်ေနၾကရသည္။အနာဂတ္ကိုစဥ္းစားမိတိုင္းရင္ေမာရသည္။
..........×............×.........×....... 
(၆)
"လယ္သမားေတြစိုက္ဘဏ္ကေခ်းေငြကိုျပန္ဆပ္ဖို႔စပါးသိပ္ေရာင္းခ်င္ေနၾကတယ္..ဒါေပမယ့္ဗ်ာ..စပါးေစ်းကတက္ရိပ္မ႐ွိေတာ့..ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္းမဝယ္ျဖစ္ဘူးေလ"
ႏွာေခါတာ(စပါးပြဲစား)ေမာင္လံုး၏စကားကိုနားထဲမွာျပန္ၾကားမိတိုင္းလယ္သမားဘဝကိုသူစိတ္ကုန္ခ်င္မိသည္။အားကိုးအားထားရာမ႐ွိသည့္လယ္သမားဘဝ၊ႏိုင္ခ်င္သူတိုင္းႏိုင္ၿပီးလုပ္ခ်င္သူတိုင္းလုပ္ယူျခင္းခံေနရသည့္လယ္သမားဘဝကိုသူစိတ္ကုန္မိသည္။သူ႔လယ္မွထြက္ေသာစပါးကိုသူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေရာင္းခြင့္မ႐ွိဘဲဝယ္သူ႐ွိမွေရာင္းရမည္ဆိုသည္မွာမျဖစ္သင့္ဟုထင္မိသည္။သို႔ေသာ္သူမည္သို႔မွ်မတတ္ႏိုင္။တတ္ႏိုင္သည့္ခြန္အားလည္းသူ႔မွာမ႐ွိ။
       "ဆန္းေမာင္..ေဝး..ဆန္းေမာင္"
   အိမ္ေ႐ွ႕မွေခၚသံေၾကာင့္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။သူငယ္ခ်င္းေက်ာ္လင္းျဖစ္သည္။ 
       "ဘာလဲ..ေက်ာ္လင္း"
       "အျပင္ခဏ..ထြက္ခဲ့ကြာ"
  သူအျပင္သို႔ထြက္လာသည္။ေက်ာ္လင္းပံုစံကအေရးႀကီးသည့္ပံုစံျဖစ္ေနသည္။ေခါင္းမွာလည္းမကၠလာ(ခေမာက္)ေဆာင္းထားေသးသည္။
       "ဘာလဲ..ေက်ာ္လင္း"
       "လာမွာသာလာစမ္းပါ..ဟိုေရာက္ရင္သိမွာေပါ့ကြ"
ေက်ာ္လင္း၏ေခၚရာေနာက္ကိုသူလိုက္ခဲ့သည္။
........×........×...........×.............
(၆)
သူအံ့ဩမိသည္ကအမွန္။လူသံုးရာေလးရာခန္႔႐ွိမည္ထင္သည္။အလံကုိယ္စီကိုင္ၿပီးစီတန္း၍သြားေနၾကသည္။ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကိုလည္းၾကားေနရသည္။သို႔ေသာ္ထိုအသံမ်ားကို႐ွင္းလင္းစြာမၾကားရ၍အာရံုစူးစိုက္ၿပီးနားေထာင္လ်က္ေက်ာ္လင္းေနာက္မွေျခလွမ္းသြက္သြက္ျဖင့္လိုက္လာခဲ့သည္။
လူအုပ္ႀကီးမွကိုင္ထားၾကေသာဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊အလံမ်ားကိုသူအေသအခ်ာျမင္လိုက္ရၿပီ။ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကိုလည္းပီျပင္သူ႐ွင္းလင္းစြာၾကားလာရၿပီး။ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာ္လင္းေနာက္မွေန၍လူတန္းႀကီးထဲသို႔တိုးဝင္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္လူတန္းႀကီးေအာ္ေနေသာေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားအတိုင္းအသံကုန္ေအာ္လိုက္သည္။
"-စပါးကိုအစိုးရမွေပါက္ေစ်းသတ္မွတ္ၿပီးဝယ္ေပးေရး..ဒို႔အေရး"
"-စိုက္ဘဏ္ေငြဆပ္ရမည္ကိုဆိုင္းငံ့ထားေရး..ဒို႔အေရး"
"-ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားကိုေလ်ာ့ခ်ေပးေရး..ဒို႔အေရး"
လူတန္းႀကီးသည္မေမာပန္းႏိုင္ဘဲလမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္တစ္ေရြ႕ေရြ႕ခ်ီတက္ေနသလို၊ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကလည္းၾကားရသူတို႔ကိုၾကက္သီးေမႊးညႇင္းထေစသည္။သူတို႔အတြက္အနာဂတ္တို႔ကလင္းထိန္လ်က္႐ွိသည္ကိုျမင္ေယာင္ေနမိသည္။နယုန္လ၏မိုးစက္တို႔သည္ပင္တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္ရြာသြန္းလ်က္သူ႔တို႔ကိုအားေပးေနသည့္အလား......။     ။
                                           အဘာသား