ေျပာၾကသူမ်ား

"ေျပာၾကသူမ်ား"
(၁)
        "ခဏေစာင့္..အရီး"
ရြာေဆာ္ေမာင္ငယ္၏စကားေၾကာင့္သူမအနည္းငယ္စိတ္အိုက္သြားသည္။သို႔ေသာ္ေစာင့္ေနရံုမွအပသူမအတြက္ထပ္ၿပီးအထြန္႔တက္စရာမ႐ွိ။ထို႔ေၾကာင့္ေျမျပင္တြင္ဖိနပ္တစ္ဖက္ကိုခုကာထိုင္ေနလိုက္သည္။မည္မွ်ၾကာသည့္အထိေစာင့္ေနရမည္ကိုသူမမသိသလိုသိလည္းမသိခ်င္မိ။သူတို႔ေခၚမွသြားေတြ႕ရမည္ကသူမ၏တာဝန္တစ္ရပ္ဟုသတ္မွတ္ထားသည္။
မသတ္မွတ္လို႔လည္းမျဖစ္။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသာဇံလွကဤရြာတစ္ရြာ၌သာမကအနီးပတ္ဝန္းက်င္ရြာမ်ားတြင္လည္းဩဇာႀကီးသူတစ္ေယာက္ဟုဆိုရမည္။စည္းကမ္းႀကီးေၾကာင္း၊အလုပ္လုပ္ရာမွာတိက်ေၾကာင္း၊ေက်းရြာနာေရးသာေရးမ်ားတြင္ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္တတ္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္နာမည္ႀကီးသည္။ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းသူ႔စကားကိုလိုက္နာၾကသည္။သူမကိုလည္းသူမ၏အလုပ္ကိုစြန္႔လႊတ္ရန္အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့သည္။သူမကသာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကိုဆန္႔က်င္လ်က္ဆက္လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ယခုကဲ့သို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္သို႔တစ္ခါမွမေခၚဖူးေသာေၾကာင့္သူမစိတ္ေလးမိသည္ကအမွန္။ထို႔ျပင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၏ယခုတစ္ေခါက္လုပ္ရပ္ကိုသူမသေဘာမေတြ႕ခ်င္။ခါတိုင္းေျဖ႐ွင္းေနက်ကိစၥကိုယခုတစ္ႀကိမ္မွာမွသူမအိမ္သို႔ရြာေဆာ္ႏွင့္တစ္ဆင့္အေခၚလႊတ္လိုက္သည္မွာသူမကိုအျပစ္႐ွာလို၍၊သို႔မဟုတ္ပါကတမင္အာဏာျပခ်င္၍ဟုသာသူမျမင္သည္။သူမအလုပ္ကလည္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ကင္းကြာ၍မရ။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးႏွင္႔အဆင္ေျပမွသာသူမအလုပ္ကတည္တံ့မည္။
တစ္ခါတစ္ခါလည္းသူမအလုပ္ကိုသူမစိတ္ပ်က္မိသည္။အိမ္သ႔ိုဝင္လာတုန္းကအေကာင္းႀကီးျဖစ္ၾကေသာ္လည္းအိမ္မွျပန္ထြက္သြားၾကသည့္အခါစိတ္႐ိုင္းကေလးမ်ားဝင္လ်က္ထြက္သြားၾကသည့္လူအမ်ားကိုျမင္ရတိုင္းသူမစိတ္မေကာင္းခ်င္။သို္ေသာ္လည္းသူမအေနျဖင့္ေနာက္ထပ္မည္သည့္အလုပ္ကိုမွမလုပ္တတ္သလိုလုပ္တတ္ေအာင္လည္းမႀကိဳးစားခဲ့။
ငယ္ရြယ္စဥ္အခ်ိန္ကအျခားသူငယ္ခ်င္းလံုမပ်ိဳမ်ားကလယ္ထဲတြင္ေကာက္စိုက္ပ်ိဳးႏႈတ္ၾက၊ငါး႐ွာဟင္းခူးၾကေသာ္လည္းသူမကယင္းအလုပ္မ်ားကိုစိတ္မဝင္စားခ်င္။အေဖအေမထံတြင္ဝင္ကူရင္းသာေနခဲ့သည္။အရြယ္ေရာက္လာခဲေသာ္လည္းမိဘတို႔၏လက္ရင္းအလုပ္ကိုသာဆက္လုပ္ဆဲ။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ကိုသာစိန္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟုသူမထင္သည္။
ကိုသာစိန္ကသူမတို႔အိမ္ကိုမၾကာမၾကာလာတတ္သည္။သူမကိုရႊန္းလဲ့ရီေဝေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ၾကည့္ၿပီးသူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္စကားေကာင္းတတ္သည္။စီးပြားေရးကိစၥ၊ရြာ၏သာေရးနာေရးကိစၥမွအစႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအထိအာေပါင္အာရင္းသန္သန္ျဖင့္ေျပာၾကသည္။တစ္ခါတစ္ခါသူမသည္လည္းကိုသာစိန္၏ေျပာစကားမ်ားကိုအလုပ္လုပ္ရင္းနားေထာင္ျဖစ္ခဲ့သည္။သူမမသိသည္မ်ားလည္းပါသည္။သူမသိသည္မ်ားကိုလည္းၾကားရတတ္သည္။သူမအေနျဖင့္ကိုသာစိန္၏ရီေဝေသာအၾကည့္မ်ားထက္ကိုသာစိန္၏ခ်ိဳသာေသာစကားလံုးမ်ားကိုပိုၿပီးရင္ခုန္မိသည္ကအမွန္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ကိုသာစိန္ကသူမကိုေမတၱာ႐ွိေၾကာင္းေျပာလာေသာအခါမျငင္းမိဘဲခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ကိုသာစိန္႔အေၾကာင္းကိုေပါင္းသင္းေနထိုင္လာမွသိလာရသည္။ကိုသာစိန္ကအေျပာျဖင့္သာအလုပ္လုပ္တတ္ၿပီးလက္ျဖင့္အလုပ္လုပ္သူမဟုတ္။သူမကသာမိဘလက္ရင္းအလုပ္ျဖင့္႐ွာေဖြေကြၽးေမြးရသည္။ထို႔ျပင္သားသမီးမထြန္းကား၍သူမႏွင့္ကိုသာစိန္တို႔မၾကာမၾကာစကားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။တစ္ခ်ိဳ႕ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းသူမ၏အလုပ္ေၾကာင့္ကံတရားကဒဏ္ခတ္သည္ဟုဆိုၾကျပန္သည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူမိဘမ်ားဆံုးပါးသြားေသာအခါကိုသာစိန္ကိုအားကိုးၿပီးဘဝကို႐ုန္းကန္ခဲ့သည္။ကိုသာစိန္ကသာသူမ၏အားကိုးကိုမခံယူဘဲစကားလံုးမ်ားျဖင့္အလုပ္လုပ္တတ္ဆဲ။သူမကိုမွီခိုဆဲ။သူမမညည္းညဴခဲ့သည္ကိုသူမကိုယ္သူမအသိဆံုးျဖစ္သည္။သူမ၏အလုပ္ကနာမည္သာဆိုးေသာ္လည္းေခတ္မည္မွ်ေျပာင္းေျပာင္း႐ိုးအီသြားျခင္းမ႐ွိ။အသံုးနည္းသည္မ်ားသည္သာကြားျခားသည္။
...........×............×............×..........
(၂) ဥကၠ႒ေခတ္မွအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေခတ္သို႔ေျပာင္းသြားေသာ္လည္းသူမအလုပ္ကမည္သို႔မွ်မေျပာင္းလဲဘဲပံုမွန္လည္ပတ္ေနသည္ဟုဆုိရမည္။အျခားေနရာမ်ားမွနာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ကာေရာက္လာေသာပစၥည္းမ်ားကသူမကိုအနည္းငယ္စိတ္ညစ္ရေစသည္။သူမအတြက္ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုသည္ကၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားလာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။က်န္သည့္အရာမ်ားကဘာမွေျပာင္းလဲမသြားဟုသာသူမျမင္မိသည္။ရြာကိုလွ်ပ္ျပက္သကဲ့သို႔လွ်ပ္တျပက္ေရာက္လာၾကေသာၿမိဳ႕ေပၚကလူတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စေျပာေသာေက်းရြာမီးလင္းေရး၊စာၾကည့္တိုက္ျဖစ္ေျမာက္ေရးမ်ားကသူမအတြက္အေရးႀကီးေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမဟုတ္။ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္းေျပာသူတို႔ျပန္လွ်င္သူမဆီသို႔တန္းတန္းမတ္မတ္လာတတ္ၾကသည္ခ်ည္းပင္။
သူမဆီေရာက္လွ်င္သူတို႔သိသမွ်ကိုရင္ဖြင့္ၾကသည္။တစ္ခါတစ္ခါပါတီဆိုေသာစကားမ်ားကိုလည္းၾကားရသည္။တစ္ခါတစ္ခါဒမီန္ပေရဆီဆိုသည္မ်ားလည္းၾကားရျပန္သည္။နားမလည္ေသာ္လည္းနားေထာင္း၍ေကာင္းသည္ဟုသူမထင္မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းယင္းအေၾကာင္းမ်ားေျပာေနၾကလွ်င္သူမဂ႐ုစိုက္ၿပီးနားေထာင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ျဖင့္ေျပာၾကေသာလူတို႔သာေျပာင္းသြားသည္။သူတို႔ေျပာေသာအရာတို႔ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာသည္ကိုကားသူမမျမင္မိ။
............×...........×...........×.........
(၃)     ကိုသာစိန္ဆံုးသည့္ေန႔ကရြာတြင္ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ဘဲတရားေဟာမည့္သူမ်ားေရာက္ေနသည္ဆို၍သြားၿပီးပင့္ရန္အသုဘခ်သူမ်ားကိုသူမတိုက္တြန္းၾကည့္ဖူးသည္။သူတို႔ကအသုဘခ်ရာ၊အလႉျပဳရာမွာေဟာသည့္တရားမ်ားမဟုတ္ဟုဆိုၾကသည္။သူမနားမလည္ေသာ္လည္းရြာဦးဆရာေတာ္ကကိုသာစိန္႔အသုဘတြင္တရားေဟာေျပာခဲ့သည္။
ကိုသာစိန္ဆံုးသြားသည္ဆိုေသာ္လည္းသူမအလုပ္ကိုသူမဆက္လုပ္ခဲ့သည္။အလုပ္ကပံုမွန္လည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ေျပာင္းလဲသြားသည္ကဤရြာတြင္သာဇံလွအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးျဖစ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။သာဇံလွကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးျဖစ္သည္ဆိုသည္ႏွင့္သူမ၏အလုပ္ကိုတိုက္ခိုက္လာသည္။မေရာင္းရမဝယ္ရဟုသတ္မွတ္လာသည္။ေရာင္းလို႔ေတြ႕ပါကေထာင္ဒဏ္ဟုပင္ဆိုလာသည္။လာေနက်လူမ်ားပင္သူမဆီသို႔အလာက်ဲသြားၾကသည္။လာၾကေသာ္လည္းခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္သာလာၾကရသည္။ထို႔ျပင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွကိုယ္တိုင္ရြာထဲတြင္ပတ္၍စနည္းနာၿပီးအျပစ္ေပးသည္ဟုၾကားရျပန္သည္။သို႔ေသာ္သူမႏွင့္ထိပ္တိုက္မေတြ႕ျဖစ္ေသးသည္ကသူမအတြက္ကံေကာင္းသည္ဟုဆိုရမည္။ေတြ႕ဆံုလာေသာ္လည္းသူမအတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳတင္စီမံထားသည္။စိတ္ထဲတြင္ကားတထင့္ထင့္။
.........×.............×..........×...........
(၄)     ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ဘဲသူမဆီသို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွေရာက္လာေသာအခါေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ရျပန္သည္။ဖြက္တန္သေလာက္ဖြက္ထားေသာ္လည္းေရာင္းရန္တင္ထားသည့္ပုလင္းမ်ားကအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွအတြက္သက္ေသအခိုင္အမာရသြားေစသည္။သူမအမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္းပန္ၾကည့္သည္။မရ။သာဇံလွကစာရြက္တစ္ရြက္ေပၚ၌သူမကိုလက္မွတ္ထိုးေစသည္။ေနာက္ဆံုးေ႐ွးထံုးနည္းလာေအာင္ေၾကာင္းျဖာဆိုသည့္အတိုင္းလစဥ္ေၾကးပံုစံျဖင့္ေျပလည္သြားရျပန္သည္။
အလုပ္ကိုပံုမွန္ျဖစ္ေစရန္ပံုမွန္ျဖင့္သူမလည္ပတ္ခဲ့သည္။အေႏွာင့္အယွက္ကင္းစြာေ႐ွ႕ဆက္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္မနက္ကရြာေဆာ္ေမာင္ငယ္လာေခၚျပန္သည္။မည္သို႔ဆက္ျဖစ္မည္ကိုသူမသိ။ေျပလည္ပါေစဟုသာဆုေတာင္းေနမိသည္။
       " အစ္မမဲမ..ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား.."   
သူမမည္မွ်ၾကာၾကာအထိေတြးေနမိသည္မသိ။စကားသံေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွျဖစ္ေနသည္။သူမထိုင္ေနရာမွထလိုက္ကာ
      "ဘာကိစၥလဲ..သာဇံလွ..ငါ့ကိုအေခၚလႊတ္လိုက္လို႔.."
သူမကသိလိုစိတ္ျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးသာဇံလွကိုေမးလိုက္သည္။သာဇံလွကေခတၱမွ်စဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီိးမွအသံတိုးတိုးျဖင့္
"ဟုတ္တယ္..အစ္မရယ္....ခ်က္အရက္ေတြကိုဖမ္းမလို႔ၿမိဳ႕ကပုဂၢဳိလ္ေတြေရာက္ေနၾကတယ္.."
       "ဟင္..ဒါဆို..ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ"
သာဇံလွ၏စကားေၾကာင့္သူမအလန္႔တၾကားျဖစ္ကာျပန္ေမးလိုက္သည္။ရြာမွာဆိုလွ်င္သာဇံလွႏွင့္ကိစၥၿပီးႏိုင္ေသာ္လည္းၿမိဳ႕ကပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ္ရံုႏွင့္ကိစၥၿပီးမည္မဟုတ္မွန္းသူမစဥ္းစားမိသည္။ထို႔ျပင္ရံုးျပင္ကႏၷားသို႔လည္းသူမမသြားခ်င္။
     "ငါ..ဘာလုပ္ရမွာလဲ..သာဇံလွ..ဟင္"
သူမစိုးရိမ္တႀကီးထပ္ဆင့္ေမးလိုက္သည္။သာဇံလွကေခါင္းကိုလက္ျဖင့္ကုတ္ၿပီးစဥ္းစားရက်ပ္သည့္ပံုစံျဖင့္
"အက်ယ္ႀကီးမေျပာပါနဲ႔အစ္မ..ကြၽန္ေတာ္...ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာမယ္ေနာ္..သူတို႔အိမ္ေပၚမွာေရာက္ေနၾကၿပီ..ဒါေပမယ္..အမအေနနဲ႔ဟိုဟာေတြကိုဝွက္ထားလိုက္လို႔ရေသးတယ္..သူတို႔နည္းနည္းၾကာဦးမယ္"
သာဇံလွကအေရးႀကီးသည့္ပံုျဖင့္ေျပာသည္။
"ဪ...ေအး..ေအး..ေက်းဇူးပဲသာဇံလွရယ္..ဒါနဲ႔နည္းနည္းၾကာဦးမယ္ဆိုလို႔သူတို႔ကအေပၚမွာဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ..ဟင္"
သာဇံလွကသူမအနားသို႔တိုးကပ္ကာအသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္
    "ဘီယာေသာက္ေနၾကတာ.."
   "ဪ....."
သူမသည္ဘာစကားမွမေျပာလိုက္ေတာ့။သူမ၏အေတြးထဲ၌ကိုသာစိန္၏မ်က္ႏွာကိုသာေျပးျမင္မိေတာ့သည္။
"ဪ..ေျပာသူေတြ..ေျပာသူေတြ..ေျပာၾကသူေတြ.."
                                  # အဘာသား