Friday, February 3, 2017

ျမားေျဖႇာင့္တစ္စင္း

         ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ေဖေဖာ္ဝါရီလကထြက္ေတ ရခိုင္မဂၢဇင္း အမွတ္(၃၄)မွာ ဆရာေနာင္ေအးရြီးေရ ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ ေဆာင္းပါး ကိုဖတ္လိုက္ရပါေရ။ ေဆာင္းပါးမွာ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ထြက္ေတ ဒြါရာ ဝတီမဂၢဇင္းအမွတ္(၃)မွာပါေရ ကဗ်ာနွစ္ပုဒ္ကိုေကာက္ ေၾကာင္းဆြဲထားေစာ္ျဖစ္ပါေရ။ အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္တိနဲ႔ အဓိ ကပစ္မွတ္ထားၿပီးေက႐ွင္းျပလားစြာက ကဗ်ာသ်ွင္ အဘာသား ရီြးေရ "အိပ္မက္" ဆိုေရကဗ်ာကိုျဖစ္ပါေရ။
         အိပ္မက္ဆိုေရကဗ်ာကို ဆရာေနာင္ေအးအေသးစိတ္ပံု ေဖာ္ထားေစာ္က ကဗ်ာသ်ွင္အဘာသားရြီးထားေရ အဓိပၸယ္ ထက္ပင္ၿပီးျပည့္စံုစီပါေရ။ကဗ်ာသွ်င္အဘာသားက သူ႔ကဗ်ာ ကိုနိမိတ္ျပစကားလံုးတိနဲ႔ဖြဲ႔ဆိုထားပါေရ။ ျပန္လို႔တစ္ေခါက္ ခံစားၾကည့္ကတ္ပါမယ္။
                "အိပ္မက္"
ေဝလီေဝလင္း
မိုးမလင္းတလင္းမွာ
ခြီးအူသံတိနဲ႔ငိုက္နီရေရဘဝ။
ပလြီသံမၾကား စည္သံမၾကားဘဲ
ကိုယ့္အသားကိုယ္စားပနာ
ျမက္ေတာကရာဆုေတာင္းလို႔
ဇာေၾကာင့္မသိဘဲနဲ႔
ေလာေျပာင္ေျပာင္က်ိတ္
မ်က္စိကိုမိွတ္နားကိုပိတ္ဗ်ာ
အိပ္မရေရၾကားထဲ
အကြန္ေဆာင္ရစြာကခက္ယင့္...။ ကဗ်ာသွ်င္အဘာသားနဲ႔ ဆရာေနာင္းေအး႐ို႔ေရ ကဗ်ာ၏ေဒေလာက္အထိ ခံစားမႈတတူ ပါ။ဆရာေနာင္ေအးကေလ့သင့္ ကဗ်ာသွ်င္နဲ႔ခံစားမႈ ၁၀၀ရာခိုင္ ႏႈန္းထပ္တူက်ေရလို႔ဆိုထားပါေရ။
          ထားပါဖိ။တတူက်ေကေကာင္းပါဗ်ယ္။ကဗ်ာသ်ွင္ေလ့ တတူက်ေရလို႔ဆိုပါဖို႔။ခံစားမႈမတူဆိုဆို ဆရာေနာင္ေအးက ေတာ့ခါ ကဗ်ာသွ်င္ပစ္မွတ္လြဲလားခပါဗ်ယ္ကာလို႔တအံ့တ ၾသျဖစ္လားခေရစာသားတိက
"တစ္ခါလာေလ့ထိန္းသိမ္း
တစ္ခါလာေလ့ေစာင့္ေ႐ွာက္
တစ္ခါလာေလ့တန္ဖိုးထားဆိုလို႔
လားမရေရတန္းထားကို
ျဖတ္ေတာင္မေလွ်ာက္ဝံ့ေစာ္ အိပ္မက္...။"ဆိုေရစာပိုဒ္ျဖစ္ပါ ေရ။ေဒနီရာမွာဆရာေနာင္ေအးကဆိုထားပါေရ။ ကဗ်ာသွ်င္ ပစ္ရဖို႔ေစာ္က ရန္သူ႐ွိေရဘက္အ႐ွိဘက္ကိုပါ။အဂုက ကဗ်ာသွ်င္စြာ သားခ်င္းတိ႐ွိရာ အေနာက္ဘက္ကိုတည့္တည့္ ပစ္ခြင္းလိုက္ပါဗ်ယ္ကာ ပါလတ္။
        ကဗ်ာသွ်င္ေရကဗ်ာပထမပိုဒ္၊ဒုတိယပိုဒ္႐ို႔မွာ ပစ္မွတ္ ထားေျပာနီေစာ္က ဟိုး..အ႐ွိဘက္ကိုပါ။ဆရာေနာင္ေအးေျပာ ေရပိုင္ရန္သူ႐ွိရာအ႐ွိဘက္ပါ။ ကဗ်ာတတိယပိုဒ္မွာရာရန္သူက အေနာက္ဖက္ကိုေရာက္လီပါဖီု႔လား။တတိယပိုဒ္ပါ၊စတုတၳပိုဒ္ပါပစ္မွတ္ကတစ္ခုတည္းပါရာ။
        ကြၽန္ေတာ္႐ို႔ခံစားၾကည့္ကတ္ပါေမ။တစ္မ်ိဳးသားလံုးစိတ္ ဓာတ္ႏွင့္အက်င့္စာရိတၱျမင့္မားေရး၊အမ်ိဳးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္ျမင့္ မားေရးႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ား၊အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာ မ်ားမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး၊စစ္မွန္ ေသာမ်ိဳးခ်စ္စိတ္စာတ္ျဖစ္သည့္ျပည္ေထာက္စုစိတ္ဓာတ္ ႐ွင္ သန္ထက္ျမက္ေရး၊တစ္မ်ိဳးသားလံုးက်မ္းမာၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ပညာ ရည္ျမင့္မားေရးလတ္။ဇာသူ႐ို႔ေအာ္နီကတ္ပါေလ။ေအာ္နီေရလူ တိကအမွန္တကယ္ေစတနာနဲ႔လား။ဖြင့္လိုက္တိုင္း၊ၾကားလိုက္ တိုင္း၊ေနရာတိုင္း၊အခ်ိန္တိုင္းေအာ္သံကၾကားရျမဲ။ၾကားရတိုင္း ၾကားရတိုင္းလည္းရင္နာျမဲပါ။
           ပါးစပ္ကပ်ား၊ဝမ္းမွာမ်ွား႐ွိေရလူတိ။တကယ့္တကယ္ ကကြၽန္ေတာ္႐ို႔မွာအမ်ိဳးသားလကၡဏာက ေပါက္ဆိန္ကိုင္ထင္း ခြတ္နီရလို႔ဇာတိဂုဏ္တိ႐ွာမရယာ။ဇာကိုတန္ဖိုးထားရမွန္မသိ ေအာင္၊ဇာကိုျမင့္မားေအာင္လုပ္ရဖို႔လဲမသိေအာင္ျဖစ္လားခရ ေစာ္ကြၽန္ေတာ္႐ို႔ပါ။သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာမုသားဝါဒကံတိက်ိဳးနီ ေစာ္ဇာခါဆက္ကတ္ပါဖို႔လဲ။ျဖတ္ေလွ်ာက္ဖို႔ေတာင္အားမ႐ွိပါ ဗ်ယ္။
          ဇာမွာေလစစ္မွန္ေရျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္။တစ္ခါ လာေလ့မဲျပာပုဆိုး၊တစ္ခါလာေလ့မိုးခါးေရနဲ႔ေသာက္ပလိုက္ စြာ၊ဝတ္ပလိုက္စြာခုထိ၊ခုထိပါ။ဇာတ္မွာကျပေရပိုင္ မင္းသား ေလ့သူ၊လူဆိုးေလ့သူ၊ဘုရင္ေလ့သူ၊သုဘရာဇာေလ့သူဗ်ယ္။ ထပ္ဗ်ယ္ထပ္ဗ်ယ္စီထားေရစာေၾကာင္းကဖတ္မေကာင္းပါ ဗ်ယ္။ေယေကေလ့ ကြၽန္ေတာ္ရို႔အလြတ္က်က္မွတ္ရတုန္းသိ။
            ထားပါဖိ။ရင္နာစရာတိကိုမ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ပါေမ။ ကဗ်ာသ်ွင္ အဘာသားနဲ႔ဆရာေနာင္ေအး႐ို႔ေရတစ္ေယာက္က ပဲ့ကိုင္တစ္ေယာက္ကေလွာ္ခတ္ရဖို႔လူတိပါရာ။ ပဲ့ကိုင္႐ွင္ လမ္းျပပီးမွေလွာ္ခတ္သူ႐ို႔လိုရာေရာက္ကတ္ဖို႔ေစာ္ပါ။ ေျပာခ်င္ ေစာ္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီးေက သေဘာထားကြဲလြဲႏိုင္ပါ ေရ။ခံစားမႈမတူေစာ္ကိုအျပစ္ဖို႔လို႔မရပါ။ယေကေလ့ကြၽန္ေတာ္ ႐ို႔အတူတူခရီးဆက္လို႔ရပါေရ။ကဗ်ာ၏ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကို ဆက္ကတ္ပါေမ။
"၄င္း..၄င္းနဲ႔
၄င္းဆယ္ခါထပ္ဗ်ာစီထားေရစာေၾကာင္း
ဖတ္မေကာင္ူဘဲက်က္ပလိုက္စြာ အိပ္မက္။
ေဝလီေဝလင္းအိပ္မက္
မိုးမလင္းတလင္းအိပ္မက္
ဖမ္းဆုပ္လို႔မရေရအိပ္မက္
အိပ္မက္....အိပ္မက္...။   ။
                         အဘာသား
        အဘာသား ဆိုေရကေလာင္သွ်င္ေစာ္ဆရာေနာင္ေအး ေျပာပိုင္လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ဆရာေနာင္ေအးကိုေလ့ေက်း ဇူးတင္ပါေရ။သမီးေခ်တစ္ေယာက္ပိုင္ခ်စ္လို႔ပါ။အမွန္ကဆရာ နဲ႔ကဗ်ာသွ်င္႐ို႔ေရ အတူတူစီးေရရီေၾကာင္းတစ္ခုပိုင္ပါရာ။ဆရာ ႐ို႔နဲ႔အတူစီးေမ်ာနီေရ ရီမႈန္ေခ်တစ္စက္ပါ။ကဗ်ာသွ်င္က ကဗ်ာမွာသေရာ္သံေခ်နဲ႔ေကာက္ခ်က္ခ်ထားစြာက ေဝလီေဝ လင္းအိပ္မက္၊မိုးမလင္းတလင္းအိပ္မက္၊ဖမ္းဆုပ္လို႔မရေရ အိပ္မက္ပါလတ္။ေဝလီေဝလင္းမိုးမလင္းတလင္းမွာမက္ေတအိပ္မက္ပါ။အမွန္တကယ္ေလ့အိပ္နီေစာ္မဟုတ္။မအိပ္ေစာ္ ေလ့မဟုတ္။ၾကက္အိပ္ၾကက္ႏိုးဆိုပိုင္၊သိတစ္ခ်က္မသိတစ္ ခ်က္နဲ႔ပါ။ဇာတစ္ခုေလ့ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လို႔မရေရအရာတိပါ။ႏိုး ေယာင္ေယာင္မႏိုးေယာင္ေယာင္နဲ႔ျဖစ္နီေရကြၽန္ေတာ္႐ို႔ဘဝတိ ပါ။
           ကြၽန္ေတာ္႐ို႔ဇာအခ်ိန္ထိမက္ရပါဖို႔လဲ။အကြန္ေလ့ ေဆာင္မနီခ်င္ပါဗ်ယ္။ဖမ္းဆုပ္လို႔တစ္ခုခုကိုရခ်င္ပါဗ်ယ္။ကဗ်ာ ထဲမွာပါေရပိုင္ ....အိပ္မက္...အိပ္မက္...လို႔မညဉ္းတြားခ်င္ ပါဗ်ယ္။ေဒေလာက္ရာေျပာကတ္ပါေမ။
          ဇာပိုင္ပင္ဆိုဆို ကြၽန္ေတာ္႐ို႔အတူတူလက္ခ်င္းဆက္ လို႔ခရီးေလ်ွာက္ကတ္ပါေမလို႔ဆႏၵျပဳယင္း..။   ။
                                         အဘာသား

No comments:

Post a Comment